τριστάτηρος

-ον, Α

αυτός που αξίζει τρεις στατήρες, που η τιμή του είναι τρεις στατήρες («τριστάτηρος χλαμύς», Πολυδ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < τρι-* + -στάτηρος (< στατήρ, -ῆρος «μονάδα βάρους, νομισματική μονάδα»), πρβλ. δεκα-στάτηρος].